لاشخور به انگلیسی

کلمه‌ی «لاشخور» در زبان انگلیسی به vulture ترجمه می‌شود.

لاشخور پرنده‌ای است از خانواده‌ی پرندگان شکاری که به‌طور تخصصی از لاشه‌ی حیوانات مرده تغذیه می‌کند. این پرنده با داشتن منقاری قوی، بال‌هایی پهن و گردنی بدون پر، برای زندگی در مناطق باز و خشک، به‌ویژه کوهستان‌ها و بیابان‌ها، بسیار سازگار است. نبود پر در ناحیه‌ی گردن به او کمک می‌کند تا هنگام فرو بردن سر در لاشه‌ها برای تغذیه، از آلودگی بیش از حد و رشد باکتری روی بدنش جلوگیری شود. لاشخورها نقش بسیار مهمی در چرخه‌ی طبیعت دارند، چراکه با خوردن لاشه‌ها از گسترش بیماری و آلودگی در محیط جلوگیری می‌کنند.

در میان گونه‌های مختلف، لاشخورهای آمریکایی و آفریقایی از شناخته‌شده‌ترین‌ها هستند. برای مثال، لاشخور بی‌مو یا «کوندور» در آمریکای جنوبی به‌عنوان یکی از بزرگ‌ترین پرندگان پروازکننده‌ی جهان شناخته می‌شود. برخی گونه‌ها، مانند لاشخور مصری، توانایی استفاده از ابزار را نیز دارند؛ برای مثال، دیده شده که از سنگ برای شکستن تخم شترمرغ استفاده می‌کنند. این پرنده‌ها معمولاً پروازگرانی قوی هستند و می‌توانند ساعت‌ها بدون زدن بال، تنها با استفاده از جریان‌های هوای گرم، در آسمان پرسه بزنند و زمین را برای یافتن لاشه‌ها زیر نظر بگیرند.

در فرهنگ عامه و زبان روزمره، واژه‌ی «لاشخور» معمولاً بار معنایی منفی دارد. این کلمه برای توصیف انسان‌هایی به‌کار می‌رود که بدون تلاش یا شایستگی، از موقعیت‌های بد یا ضعف دیگران سود می‌برند. برای مثال، کسی که فقط در زمان سختی‌های دیگران ظاهر می‌شود تا نفع شخصی ببرد یا کسی که در محل کار همیشه آماده‌ی بهره‌برداری از اشتباهات دیگران است، ممکن است «لاشخور» لقب بگیرد. این کاربرد استعاری، همانند اصل حیوان، به تغذیه از "باقی‌مانده‌ها" و موقعیت‌های ناگوار اشاره دارد.

با وجود تصویر منفی در ذهن برخی مردم، لاشخورها از نظر بوم‌شناختی نقش قهرمانانه‌ای دارند. این پرندگان، با پاکسازی طبیعت از لاشه‌های در حال فساد، در حفظ سلامت زیست‌محیطی نقش بی‌بدیلی ایفا می‌کنند. در بسیاری از مناطق، کاهش جمعیت لاشخورها باعث افزایش بیماری‌های واگیر و رشد جمعیت حیوانات مزاحمی مانند سگ‌های ولگرد شده است. از این رو، حفاظت از این گونه‌ها نه‌تنها یک وظیفه‌ی زیست‌محیطی، بلکه اقدامی برای حفظ سلامت عمومی نیز محسوب می‌شود.