Giraffe

زرافه (Giraffe) یکی از جالب‌ترین و منحصر به فردترین حیوانات روی زمین است. این حیوان به‌واسطه گردن بلند و پاهای بلندش شناخته می‌شود و در زیستگاه‌های طبیعی خود در آفریقا زندگی می‌کند. زرافه‌ها به‌طور عمده در دشت‌های باز و مناطق علف‌زار زندگی می‌کنند و به‌دلیل ارتفاع بلندی که دارند، قادرند به برگ‌های درختان بلند دسترسی پیدا کنند.

معانی و توضیحات

زرافه‌ها به خانواده زرافه‌سانان (Giraffidae) تعلق دارند و تنها گونه باقی‌مانده این خانواده هستند. نام علمی آن‌ها «Giraffa camelopardalis» است. این نام به‌دلیل شباهت ظاهری زرافه‌ها به شتر و پلنگ انتخاب شده است. زرافه‌ها دارای الگوهای خاصی از لکه‌های قهوه‌ای و زرد بر روی پوست خود هستند که به هر زرافه هویت منحصر به فردی می‌بخشد.

ویژگی‌های فیزیکی

زرافه‌ها معمولاً به ارتفاعی بین ۴.۵ تا ۶ متر می‌رسند که این ارتفاع به‌ویژه ناشی از گردن بلند آن‌هاست که حدود دو متر طول دارد. زرافه‌ها دارای چهار پا بلند و قوی هستند که به آن‌ها امکان حرکت سریع و چابک را می‌دهد. زبان زرافه‌ها نیز به طول حدود ۵۰ سانتیمتر است و به‌طور خاصی برای گرفتن برگ‌ها از درختان طراحی شده است. این زبان به رنگ آبی تیره یا سیاه است و برای محافظت از آفتاب در هنگام تغذیه طراحی شده است.

رفتار و زندگی اجتماعی

زرافه‌ها حیوانات اجتماعی هستند و معمولاً در گروه‌های کوچک زندگی می‌کنند. این گروه‌ها معمولاً شامل چندین ماده و زرافه‌های نر هستند. زرافه‌ها به‌طور عمده علف‌خوار هستند و رژیم غذایی آن‌ها شامل برگ‌ها، میوه‌ها و شاخه‌های درختان می‌شود. جالب است بدانید که زرافه‌ها می‌توانند روزانه تا ۳۵ کیلوگرم غذا مصرف کنند.

رفتار جالب

زرافه‌ها به‌خاطر گردن بلندشان قادرند تا ۲۱ ساعت از روز را به تغذیه بپردازند. همچنین، زرافه‌ها به‌دلیل گردن بلندی که دارند، نمی‌توانند به‌راحتی آب بنوشند و معمولاً برای نوشیدن آب باید پاهای خود را باز کنند و به جلو خم شوند.

زرافه‌ها در هنگام خطر به‌صورت طبیعی به‌دلیل ارتفاع بلندی که دارند، قادر به دیدن دورتر از دیگر حیوانات هستند. آن‌ها همچنین از پاهای قوی خود برای دفاع از خود استفاده می‌کنند و در صورت تهدید می‌توانند با لگد زدن به شکارچیان خود پاسخ دهند.

وضعیت حفاظتی

زرافه‌ها به‌دلیل از بین رفتن زیستگاه‌ها، شکار غیرقانونی و تغییرات اقلیمی با تهدیداتی روبرو هستند. در حال حاضر، جمعیت زرافه‌ها به‌طور قابل توجهی کاهش یافته و به عنوان گونه‌ای آسیب‌پذیر در فهرست قرمز اتحادیه بین‌المللی حفاظت از طبیعت (IUCN) قرار دارد.