شکل درست و معیار این واژه در زبان فارسی «زیباییشناسی» است.
این واژه مرکب از دو بخش است: زیبایی: اسمِ حاصلمصدر از «زیبا بودن» | شناسی: پسوندی به معنای دانش یا بررسی (مانند جامعهشناسی، زبانشناسی)
بنابراین، «زیباییشناسی» یعنی دانش یا بررسیِ زیبایی، معیارهای زیبایی و درک آن، و معادل واژهی انگلیسی Aesthetics است.
از آنجا که فستدیکشنری به عنوان مرجعی معتبر توسط دانشگاهها و دانشجویان استفاده میشود، برای رفرنس به این صفحه میتوانید از روشهای ارجاع زیر استفاده کنید.
شیوهی رفرنسدهی:
معنی لغت «زیباییشناسی» در فستدیکشنری. مشاهده در تاریخ ۶ مرداد ۱۴۰۴، از https://fastdic.com/word/زیباییشناسی