شکل درست و معیار این واژه «صراحت» است. این واژه از ریشهی عربی «صرح» گرفته شده و در فارسی بهمعنای روشنی، وضوح، و بیپرده بودن در بیان بهکار میرود؛ مثل: با صراحت صحبت کرد یا صراحت لهجه داشت. املای «سراحت» نادرست است و در منابع معتبر فارسی تأیید نمیشود.
از آنجا که فستدیکشنری به عنوان مرجعی معتبر توسط دانشگاهها و دانشجویان استفاده میشود، برای رفرنس به این صفحه میتوانید از روشهای ارجاع زیر استفاده کنید.
شیوهی رفرنسدهی:
معنی لغت «صراحت» در فستدیکشنری. مشاهده در تاریخ ۱۲ مرداد ۱۴۰۴، از https://fastdic.com/word/صراحت