مثانه به انگلیسی

کلمه‌ی «مثانه» در زبان انگلیسی به «bladder» ترجمه می‌شود.

مثانه عضوی کیسه‌ای شکل در سیستم ادراری بدن انسان و بسیاری از مهره‌داران است که وظیفه‌ی ذخیره موقت ادرار را بر عهده دارد. این عضو انعطاف‌پذیر و ماهیچه‌ای در پایین شکم قرار دارد و به عنوان مخزنی عمل می‌کند که ادرار تولید شده توسط کلیه‌ها از طریق حالب‌ها به آن منتقل می‌شود. حجم متوسط مثانه در بزرگسالان حدود ۴۰۰ تا ۶۰۰ میلی‌لیتر است، ولی بسته به شرایط می‌تواند منبسط یا منقبض شود.

کارکرد اصلی مثانه حفظ ادرار تا زمانی است که فرد بتواند به طور مناسب آن را دفع کند. دیواره‌ی مثانه از عضلات صاف تشکیل شده که به آن اجازه می‌دهند به تدریج منبسط شود و ادرار را در خود نگه دارد. هنگامی که مثانه پر می‌شود، پیام‌هایی به مغز ارسال می‌شود که فرد احساس نیاز به ادرار کردن پیدا کند. دفع ادرار یا ادرار کردن به وسیله‌ی انقباض عضله‌های مثانه و باز شدن مجرای ادراری انجام می‌شود. این فرآیند به صورت ارادی کنترل می‌شود و بخش مهمی از حفظ تعادل مایعات و سم‌زدایی بدن است.

علاوه بر نقش فیزیولوژیک، مثانه در برخی شرایط پزشکی اهمیت زیادی دارد؛ مشکلاتی مانند عفونت‌های ادراری، سنگ مثانه، یا مشکلات در کنترل ادرار می‌توانند زندگی روزمره را تحت تأثیر قرار دهند و نیاز به مراقبت و درمان خاص دارند. همچنین عملکرد درست مثانه برای سلامت عمومی بدن و حفظ تعادل الکترولیت‌ها و مایعات اهمیت حیاتی دارد.

از دیدگاه فرهنگی و زبانی، مثانه در بسیاری از زبان‌ها و فرهنگ‌ها با مفاهیمی چون کنترل، خالی شدن و پاک‌سازی در ارتباط است. به عنوان یک عضو داخلی که نقش مهمی در دفع سموم بدن دارد، مثانه نمادی از ضرورت حفظ پاکیزگی و سلامت بدن به شمار می‌آید و اغلب در گفتگوهای پزشکی و روزمره به عنوان نشانه‌ای از سلامتی و عملکرد طبیعی بدن مطرح می‌شود.