تشنج به انگلیسی

کلمه‌ی «تشنج» در زبان انگلیسی به seizure ترجمه می‌شود.

«تشنج» به معنای یک اختلال ناگهانی و موقتی در فعالیت الکتریکی مغز است که باعث بروز تغییرات غیرطبیعی در رفتار، حرکات بدن، احساسات یا سطح هوشیاری فرد می‌شود. این حالت ممکن است از چند ثانیه تا چند دقیقه طول بکشد و می‌تواند انواع مختلفی داشته باشد، از جمله تشنج‌های عمومی که تمام مغز را درگیر می‌کنند، یا تشنج‌های موضعی که فقط بخش کوچکی از مغز را تحت تأثیر قرار می‌دهند.

در پزشکی، تشنج یکی از علائم بیماری‌های مختلف مانند صرع است، اما می‌تواند به دلیل عوامل دیگری مانند تب شدید، آسیب مغزی، عفونت‌های سیستم عصبی یا اختلالات متابولیک نیز رخ دهد. تشخیص دقیق نوع و علت تشنج برای درمان موثر بسیار اهمیت دارد و معمولاً از طریق آزمایشات تصویربرداری مغز و الکتروانسفالوگرافی (EEG) انجام می‌شود.

تشنج‌ها ممکن است با علائم مختلفی همراه باشند؛ برخی افراد دچار انقباضات شدید عضلانی و از دست دادن هوشیاری می‌شوند، در حالی که دیگران ممکن است تنها تغییرات کوتاه مدت در حواس یا رفتار خود تجربه کنند. این پدیده معمولاً ترسناک است و نیاز به مراقبت فوری پزشکی دارد، به‌خصوص اگر تشنج طولانی شود یا مکرر اتفاق بیفتد.

از نظر روانی و اجتماعی، افراد مبتلا به تشنج ممکن است با چالش‌هایی روبرو شوند؛ از جمله نگرانی درباره‌ی بروز تشنج در موقعیت‌های اجتماعی، محدودیت در انجام برخی فعالیت‌ها مانند رانندگی و همچنین برخوردهای نادرست و نگرش‌های منفی جامعه نسبت به این بیماری. آگاهی‌رسانی و آموزش جامعه در این زمینه می‌تواند به کاهش تبعیض و بهبود کیفیت زندگی بیماران کمک کند.

تشنج یک پدیده‌ی پیچیده‌ی عصبی است که نیازمند توجه و درمان تخصصی است. پیشرفت‌های پزشکی در زمینه داروهای ضدتشنج و روش‌های درمانی جدید، امیدهای زیادی برای کنترل بهتر این اختلال فراهم کرده است و بیماران می‌توانند با مدیریت مناسب، زندگی نسبتا طبیعی و مستقلی داشته باشند.