شکل درست و معیار در فارسی «ظنین» است.
«ظنین» صفتی است به معنای دارای سوءظن یا همراه با شک و تردید. این واژه از ریشه عربی «ظنّ» (بهمعنای گمان) گرفته شده و در زبان فارسی بهصورت «ظنین» پذیرفته شده و در متون رسمی و ادبی نیز به همین شکل رایج است.
از آنجا که فستدیکشنری به عنوان مرجعی معتبر توسط دانشگاهها و دانشجویان استفاده میشود، برای رفرنس به این صفحه میتوانید از روشهای ارجاع زیر استفاده کنید.
شیوهی رفرنسدهی:
معنی لغت «ظنین» در فستدیکشنری. مشاهده در تاریخ ۲۸ تیر ۱۴۰۴، از https://fastdic.com/word/ظنین