ADHD مخفف عبارت Attention Deficit Hyperactivity Disorder است.
روانپزشکی روانشناسی سلامت روان اختلال کمتوجهی-بیشفعالی، اختلال نقص توجه، اختلال بیشفعالی (حالتی که در آن شخص، بهویژه کودک، اغلب در حالت فعالیت یا هیجان است و نمیتواند توجه خود را به سمت کاری که انجام میدهد معطوف کند)
لیست کامل لغات دستهبندی شدهی سلامت روان
تبلیغات (تبلیغات را حذف کنید)
ADHD is a neurological disorder that affects many children and adults.
اختلال نقص توجه اختلالی عصبی است که بسیاری از کودکان و بزرگسالان را تحتتأثیر قرار می دهد.
Parents of children with ADHD often seek resources and guidance.
والدین کودکان مبتلا به ADHD اغلب به دنبال منابع و راهنمایی هستند.
The prevalence of ADHD has increased in recent years.
شیوع بیشفعالی در سالهای اخیر افزایش یافته است.
کلمهی ADHD در زبان فارسی به «اختلال کمتوجهی-بیشفعالی» ترجمه میشود.
این اختلال یک وضعیت عصبی-تکاملی است که بیشتر در دوران کودکی تشخیص داده میشود، اما میتواند در بزرگسالی نیز ادامه داشته باشد. افراد مبتلا به ADHD معمولاً در تمرکز، کنترل رفتار و مدیریت انرژی خود با چالش مواجه هستند. این اختلال نه نشانهی تنبلی یا کمهوشی است، بلکه بازتاب تفاوتهای عملکرد مغز در پردازش اطلاعات، توجه و تنظیم رفتار است.
از دیدگاه علمی، ADHD شامل سه گروه اصلی نشانه است: کمتوجهی، بیشفعالی و تکانشگری. کمتوجهی به معنای دشواری در تمرکز کردن بر وظایف یا پیگیری جزئیات است. بیشفعالی، رفتارهای پرجنبوجوش و حرکت زیاد را شامل میشود، حتی در موقعیتهایی که آرامش لازم است. تکانشگری نیز به معنای انجام رفتارهای بدون فکر و پیشبینی پیامدهاست. شدت و ترکیب این علائم در افراد مختلف متفاوت است و تشخیص صحیح نیازمند ارزیابی دقیق متخصصان روانپزشکی یا روانشناسی است.
در بُعد تربیتی و اجتماعی، ADHD تأثیر چشمگیری بر عملکرد تحصیلی و روابط اجتماعی دارد. کودکان مبتلا ممکن است در کلاس درس دچار مشکلاتی شوند، دستورالعملها را نادیده بگیرند یا با همسالان خود ناسازگاری نشان دهند. با این حال، بسیاری از افراد مبتلا به ADHD استعدادهای خلاقانه، انرژی زیاد و تفکر نوآورانه دارند که با مدیریت مناسب میتواند به موفقیتهای بزرگ تبدیل شود. شناخت و حمایت والدین، معلمان و جامعه در این مسیر اهمیت بالایی دارد.
در حوزه درمان، ADHD معمولاً با ترکیبی از روشهای دارویی و رواندرمانی مدیریت میشود. داروها به تنظیم فعالیتهای مغز و کاهش علائم کمک میکنند، در حالی که رواندرمانی و آموزشهای رفتاری به فرد میآموزند چگونه توجه خود را بهبود دهد، رفتارهای تکانشی را کنترل کند و مهارتهای سازماندهی و برنامهریزی را تقویت نماید. حمایت محیطی، ایجاد ساختار روزانه و تکنیکهای مدیریت استرس نیز نقش مهمی دارند.
ADHD نه محدودیت نهایی است و نه نقص شخصیتی. این اختلال نشاندهندهی تفاوتهای نورولوژیک است که میتواند با شناخت، آموزش و حمایت مناسب مدیریت شود. افراد مبتلا، با بهرهگیری از تواناییهای خاص خود، میتوانند مسیر موفقیت و خلاقیت را طی کنند. درک عمومی و کاهش انگ اجتماعی مرتبط با ADHD نیز به افراد کمک میکند تا با اعتماد به نفس بیشتری زندگی کنند و توانمندیهای خود را به کار گیرند.
از آنجا که فستدیکشنری به عنوان مرجعی معتبر توسط دانشگاهها و دانشجویان استفاده میشود، برای رفرنس به این صفحه میتوانید از روشهای ارجاع زیر استفاده کنید.
شیوهی رفرنسدهی:
معنی لغت «ADHD» در فستدیکشنری. مشاهده در تاریخ ۲۸ آبان ۱۴۰۴، از https://fastdic.com/word/adhd