High-maintenance

کلمه‌ی high-maintenance در زبان فارسی به «پرزحمت / پردردسر / پرهزینه / پرچالش» ترجمه می‌شود.

اصطلاح high-maintenance در زبان انگلیسی برای توصیف اشخاص، اشیاء یا حتی روابطی به کار می‌رود که نیازمند توجه، مراقبت، زمان یا منابع بیشتری نسبت به حالت عادی هستند. این واژه در ابتدا بیشتر در زمینه‌های فنی و صنعتی برای اشاره به دستگاه‌ها یا تجهیزات نیازمند تعمیرات و نگهداری مکرر استفاده می‌شد، اما به مرور زمان وارد زبان محاوره و توصیف ویژگی‌های شخصیتی و رفتاری افراد نیز شده است. در کاربرد غیررسمی، این عبارت معمولاً بار معنایی ضمنی دارد که گاهی به حالت طنز یا انتقاد نیز نزدیک می‌شود.

از منظر توصیفی، شخصی که به عنوان high-maintenance شناخته می‌شود، فردی است که توقعات بالایی دارد و معمولاً نیازمند توجه ویژه، حمایت مداوم یا کمک‌های متعدد است. این ویژگی ممکن است در حوزه‌های مختلف زندگی مانند ظاهر، روابط اجتماعی، نیازهای عاطفی یا حتی سبک زندگی نمود پیدا کند. چنین فردی ممکن است به سختی راضی شود یا خواسته‌هایش پیچیده و متنوع باشد. این تعریف گاه همراه با نگاه انتقادی یا شوخ‌طبعانه بیان می‌شود و نشان‌دهنده‌ی سطح توقع یا دشواری تعامل با آن فرد است.

در صنعت و مهندسی، واژه‌ی high-maintenance به دستگاه‌ها یا سیستم‌هایی گفته می‌شود که برای عملکرد صحیح نیازمند تعمیرات منظم، بررسی مکرر و نگهداری دقیق هستند. این ویژگی می‌تواند به دلیل ساختار پیچیده، استفاده از قطعات حساس یا شرایط خاص عملیاتی باشد. چنین دستگاه‌هایی معمولاً هزینه‌ی نگهداری و تعمیر بالاتری دارند و برنامه‌ریزی منظم برای حفظ کارایی آن‌ها ضروری است. در این زمینه، تشخیص میزان نیاز به نگهداری اهمیت اقتصادی و عملی زیادی دارد.

در زمینه روابط اجتماعی، اصطلاح high-maintenance به توصیف رابطه‌هایی اشاره دارد که برای حفظ و تداوم خود نیازمند تلاش و مراقبت فراوان هستند. این نوع روابط ممکن است با چالش‌های بیشتر، توقعات بالا یا نیاز به ارتباط مداوم همراه باشند. شناخت چنین ویژگی‌ای در روابط به افراد کمک می‌کند تا انتظارات واقعی‌تری داشته باشند و در صورت لزوم، مدیریت بهتری بر رابطه‌های خود اعمال کنند. این کاربرد اصطلاح نشان‌دهنده‌ی پیچیدگی تعاملات انسانی است.

high-maintenance نمونه‌ای از اصطلاحاتی است که با توجه به بافت و حوزه‌ی کاربرد، معانی متفاوتی می‌گیرد. آشنایی با این واژه به زبان‌آموزان و کاربران زبان کمک می‌کند تا در موقعیت‌های مختلف از جمله گفتار روزمره، متون تخصصی و تحلیل‌های فرهنگی، معنا و بار معنایی آن را به‌درستی درک کنند. این واژه همچنین نمونه‌ای از تغییر معنایی واژگان از حوزه‌های فنی به زندگی روزمره است که ویژگی پویایی زبان را نشان می‌دهد.