فقیر به انگلیسی

کلمه‌ی «فقیر» در زبان انگلیسی به poor ترجمه می‌شود.

فرد فقیر کسی است که از نظر مالی یا منابع مادی در مضیقه است و نمی‌تواند نیازهای اولیه‌ی زندگی مانند غذا، مسکن، پوشاک، آموزش یا بهداشت را به‌طور کامل برآورده کند. فقر تنها به معنای نداشتن پول نیست؛ بلکه مفهومی پیچیده‌تر دارد که به نابرابری، کمبود فرصت‌ها، و نبود امنیت اقتصادی نیز اشاره دارد. در بسیاری از جوامع، افراد فقیر با مشکلاتی مانند بیکاری، تبعیض، محرومیت از خدمات عمومی و بی‌ثباتی اجتماعی دست و پنجه نرم می‌کنند.

فقر می‌تواند نسبی یا مطلق باشد. فقر مطلق به حالتی اطلاق می‌شود که در آن فرد حتی حداقل نیازهای زندگی را ندارد، مثل نداشتن غذا یا سرپناه. اما فقر نسبی زمانی است که فرد در مقایسه با سطح زندگی دیگران در جامعه‌اش، از امکانات بسیار کمتری برخوردار است. برای مثال، در کشوری توسعه‌یافته ممکن است فردی به خاطر نداشتن دسترسی به آموزش باکیفیت یا اینترنت پرسرعت فقیر تلقی شود، در حالی که در کشوری دیگر، فقر به معنای نداشتن آب آشامیدنی سالم است.

فقر تنها محدود به اثرات مالی نیست؛ بلکه پیامدهای روانی، اجتماعی و فرهنگی هم دارد. افراد فقیر بیشتر در معرض افسردگی، اضطراب، احساس بی‌ارزشی و طرد اجتماعی قرار دارند. آن‌ها ممکن است دچار چرخه‌ای از فقر شوند که نسل به نسل ادامه پیدا می‌کند، چون کمبود منابع، فرصت رشد و آموزش را از بین می‌برد. کودکانی که در فقر بزرگ می‌شوند، اغلب با مشکلات تغذیه، تحصیل، و اعتماد به نفس روبه‌رو هستند و این باعث می‌شود ورودشان به بازار کار و شکوفایی استعدادهایشان دشوارتر شود.

در برابر فقر، رویکردهای گوناگونی اتخاذ شده است؛ از کمک‌های دولتی و خیریه‌ای گرفته تا اصلاحات ساختاری برای توزیع عادلانه‌تر منابع. با این حال، فقر هنوز هم یکی از چالش‌های اساسی جهان مدرن است. مبارزه با فقر نه‌فقط یک مسئولیت انسانی، بلکه ضرورتی برای ساخت جوامعی پایدارتر، سالم‌تر و برابرتر به‌شمار می‌آید. زیرا تا زمانی که فقر وجود دارد، عدالت واقعی و توسعه‌ی پایدار ممکن نخواهد بود.