بیهوش شدن به انگلیسی

کلمه‌ی «بیهوش شدن» در زبان انگلیسی به to faint، to lose consciousness یا to pass out ترجمه می‌شود.

«بیهوش شدن» حالتی است که در آن فرد به طور موقتی هوشیاری خود را از دست می‌دهد و معمولاً برای مدت کوتاهی قادر به پاسخ‌گویی به محیط اطراف یا کنترل بدن خود نیست. این پدیده می‌تواند دلایل مختلفی داشته باشد؛ از افت ناگهانی فشار خون گرفته تا مشکلات قلبی، کمبود قند خون، گرمازدگی، ترس شدید، درد زیاد یا حتی کم‌آبی بدن. بسته به زمینه، در زبان انگلیسی از اصطلاحاتی مانند faint (رایج‌تر در گفت‌وگوهای روزمره) یا lose consciousness (رسمی‌تر و پزشکی‌تر) استفاده می‌شود.

از نظر پزشکی، بیهوشی به دو دسته‌ی کلی تقسیم می‌شود: بیهوشی موقت و بیهوشی القایی. در حالت موقت، همان‌طور که در مواردی مانند غش کردن (fainting) دیده می‌شود، فرد بدون دخالت دارویی و معمولاً بر اثر یک شوک ناگهانی یا شرایط بدنی خاص، دچار قطع موقت هوشیاری می‌شود. در مقابل، بیهوشی القایی به‌طور عمدی و با استفاده از دارو در شرایط درمانی و جراحی به وجود می‌آید. اصطلاحات تخصصی‌تری مانند syncope در اسناد پزشکی برای اشاره به بیهوشی ناشی از کاهش خون‌رسانی به مغز استفاده می‌شوند.

از منظر ایمنی و سلامت عمومی، آگاهی از علائم هشداردهنده‌ی پیش از بیهوشی می‌تواند بسیار حیاتی باشد. احساس سبکی سر، تاری دید، تعریق سرد، تهوع و ضعف ناگهانی از جمله نشانه‌هایی هستند که ممکن است چند لحظه پیش از بیهوشی ظاهر شوند. در این مواقع، خواباندن فرد روی سطح صاف و بالا آوردن پاها می‌تواند به بازگشت سریع‌تر جریان خون به مغز و جلوگیری از بیهوشی کامل کمک کند.

در فرهنگ عامه و ادبیات نیز بیهوش شدن گاهی بار دراماتیک یا استعاری پیدا می‌کند. شخصیت‌هایی که از شدت اندوه، ترس، یا شگفتی بیهوش می‌شوند، اغلب در متون داستانی یا نمایش‌نامه‌ها به‌کار می‌روند تا شدت احساسی یک صحنه برجسته شود. با این حال، در دنیای واقعی، بیهوشی باید جدی گرفته شود و در بسیاری از موارد نیاز به بررسی پزشکی دارد، زیرا می‌تواند نشانه‌ای از یک اختلال زمینه‌ای مهم باشد.

بیهوش شدن واکنشی است که بدن در برابر شرایطی خاص برای محافظت از خود بروز می‌دهد. این پدیده اگرچه گاهی گذرا و بی‌خطر است، اما در برخی موارد می‌تواند هشداری جدی از وضعیت سلامت فرد باشد. شناخت علل و پیامدهای آن، چه در زبان و چه در عمل، گامی مهم در مسیر حفظ سلامت و مراقبت مؤثر از خود و دیگران است.