شیر به انگلیسی

«شیر» (به‌عنوان نوشیدنی) در زبان انگلیسی به "milk" ترجمه می‌شود.

شیر یکی از کامل‌ترین مواد غذایی طبیعی است که از زمان‌های بسیار دور در رژیم غذایی انسان‌ها جایگاه ویژه‌ای داشته است. این نوشیدنی سفیدرنگ، غنی از مواد مغذی حیاتی از جمله پروتئین، کلسیم، ویتامین D، ویتامین B12، پتاسیم و فسفر است. شیر اغلب از دام‌هایی مانند گاو، گوسفند و بز دوشیده می‌شود، گرچه امروزه شیرهای گیاهی همچون شیر بادام، سویا یا جو دوسر نیز رواج یافته‌اند. در بسیاری از فرهنگ‌ها، مصرف شیر از دوران کودکی تا بزرگ‌سالی توصیه می‌شود.

از نظر فرهنگی، شیر در بسیاری از آیین‌ها و سنت‌ها نماد پاکی، تازگی و زندگی است. در برخی فرهنگ‌ها، نوشیدن شیر به عنوان نشانه‌ای از مهمان‌نوازی تلقی می‌شود و در آیین‌های مذهبی نیز شیر گاهی جایگاه نمادین دارد. در ادبیات و اسطوره‌ها، شیر نماد مادرانگی، بخشش و تغذیه‌ی روح و جسم معرفی شده است. مثلاً در افسانه‌های هندو و ایرانی، شیر گاو مقدس جایگاه الهی دارد و نوشیدن آن اقدامی معنوی به شمار می‌رود.

در صنعت غذایی، شیر کاربرد بسیار گسترده‌ای دارد. علاوه بر مصرف مستقیم، شیر پایه‌ی تولید بسیاری از محصولات لبنی مانند پنیر، ماست، کره، دوغ و خامه است. همچنین از آن در شیرینی‌پزی، تهیه‌ی انواع سس، سوپ، بستنی و نوشیدنی‌های گرم مانند قهوه و شیرکاکائو استفاده می‌شود. با پیشرفت فناوری غذایی، انواع شیر کم‌چرب، بدون لاکتوز یا غنی‌شده با ویتامین‌ها و املاح نیز برای گروه‌های مختلف جمعیت (از جمله افراد دارای عدم تحمل لاکتوز) تولید شده است.

در مطالعات پزشکی نیز مصرف شیر مورد توجه قرار دارد. برخی پژوهش‌ها بر نقش شیر در کاهش فشار خون، کنترل وزن و کاهش ریسک دیابت نوع ۲ تأکید دارند. با این حال، مصرف بیش از حد یا نوع نامناسب شیر ممکن است برای برخی افراد مضر باشد؛ مثلاً کسانی که دچار حساسیت به پروتئین شیر یا عدم تحمل لاکتوز هستند. در این موارد، جایگزین‌های گیاهی مانند شیر سویا یا شیر بادام توصیه می‌شود که در عین حال فاقد کلسترول بوده و معمولاً با کلسیم و ویتامین‌ها غنی می‌شوند.

«شیر» (به‌عنوان حیوان) در زبان انگلیسی به "lion" ترجمه می‌شود.

شیر، از بزرگ‌ترین و نیرومندترین گربه‌سانان جهان است که در قاره‌های آفریقا و بخش‌هایی از آسیا زندگی می‌کند. این حیوان به‌واسطه‌ی جثه‌ی عظیم، یال پرپشت نرها، غرّش پرقدرت و رفتارهای اجتماعی پیچیده‌اش شهرت دارد. شیر از دیرباز در فرهنگ‌ها و تمدن‌های مختلف، نمادی از قدرت، شجاعت، سلطنت و شکوه تلقی شده است. در رده‌بندی جانوری، شیر با نام علمی Panthera leo شناخته می‌شود و از نظر جایگاه زیستی در رأس زنجیره‌ی غذایی قرار دارد.

شیرها برخلاف دیگر گربه‌سانان، موجوداتی اجتماعی هستند و در گروه‌هایی به نام «گروه شیرها» یا pride زندگی می‌کنند. این گروه‌ها معمولاً شامل چند شیر ماده، توله‌ها و یک یا دو شیر نر بالغ هستند. شیر ماده وظیفه‌ی اصلی شکار را بر عهده دارد و با همکاری دیگر اعضای گروه به شکار گونه‌هایی مانند گورخر، بوفالو، آهو و گاه حتی فیل‌های جوان می‌پردازد. شیر نر نیز وظیفه‌ی دفاع از قلمرو و حفاظت از گروه در برابر تهدیدهای خارجی، به‌ویژه سایر شیرهای نر، را دارد.

از منظر بوم‌شناسی، شیر نقش کلیدی در حفظ تعادل اکوسیستم دارد. به‌عنوان شکارچی رأس، این حیوان با کنترل جمعیت گیاه‌خواران، به حفظ پوشش گیاهی و سلامت زیستگاه کمک می‌کند. با این حال، شیرها در سال‌های اخیر با تهدیدهای گسترده‌ای از جمله تخریب زیستگاه، شکار غیرقانونی، کاهش طعمه‌های طبیعی و برخورد با انسان‌ها مواجه شده‌اند. این عوامل سبب کاهش جمعیت شیرها در طبیعت شده است، به‌طوری‌که اتحادیه‌ی جهانی حفاظت از طبیعت (IUCN) آن‌ها را در فهرست گونه‌های آسیب‌پذیر قرار داده است.

در فرهنگ و اسطوره‌شناسی، شیر همواره جایگاه ویژه‌ای داشته است. در ایران باستان، شیر نماد دلاوری و شکوه سلطنت بود. در اسطوره‌های یونانی، شیر نماد نیروی خیره‌کننده و در عین حال خطرناک است؛ از جمله در داستان هرکول که باید شیر نیمیایی را شکست دهد. در دین مسیحیت نیز شیر نماد محافظت و سلطنت است، و در هنرهای قرون وسطی اغلب در کنار تاج و شمشیر ترسیم می‌شود.

شیر در هنر، ادبیات، نشان‌های ملی و نمادهای سیاسی نیز حضوری پررنگ دارد. در بسیاری از برندها، نشان‌های خانوادگی و لوگوهای مؤسسات نظامی یا ورزشی، تصویر شیر به‌عنوان نماد قدرت و اقتدار به‌کار رفته است. در شعر و ادبیات فارسی نیز، از شیر برای توصیف شجاعت، غیرت، و بزرگی شخصیت‌ها استفاده شده است.