Call The Shots

عبارت «call the shots» در زبان فارسی به‌صورت تقریبی به معنی «دستور دادن»، «فرمان صادر کردن»، «کنترل اوضاع را در دست داشتن» یا «تصمیم‌گیر اصلی بودن» ترجمه می‌شود.

این اصطلاح در زبان انگلیسی غیررسمی برای توصیف شخصی به کار می‌رود که در یک موقعیت، سازمان یا گروه، قدرت تصمیم‌گیری و هدایت امور را دارد. وقتی گفته می‌شود کسی calls the shots، منظور این است که اوست که تعیین می‌کند چه کاری باید انجام شود و دیگران از تصمیمات او پیروی می‌کنند.

از نظر تاریخی، منشأ این عبارت به دنیای نظامی و تیراندازی برمی‌گردد. در گذشته، فرمانده‌ی نظامی که مسئول شلیک توپ‌ها یا اسلحه‌ها بود، دستورات مربوط به زمان و جهت شلیک را می‌داد؛ از همین‌جا اصطلاح call the shots (یعنی «فریاد زدن برای شلیک») شکل گرفت. بعدها این عبارت وارد زبان روزمره شد و معنای استعاری پیدا کرد، به‌گونه‌ای که اکنون برای هر نوع کنترل و مدیریت، چه در سیاست، چه در تجارت یا روابط شخصی، به کار می‌رود.

در گفتار روزمره‌ی انگلیسی، این اصطلاح معمولاً برای توصیف روابط قدرت استفاده می‌شود. برای مثال، جمله‌ی She’s the one who calls the shots in this company به این معناست که «او کسی است که در این شرکت تصمیم نهایی را می‌گیرد.» در چنین کاربردهایی، این عبارت اغلب نشان‌دهنده‌ی اقتدار، نفوذ و نقش محوری فرد است. همچنین می‌تواند حالت طنز یا کنایه هم داشته باشد، به‌ویژه وقتی گوینده بخواهد اشاره کند که شخص دیگری قدرت را در دست دارد و بقیه فقط تابع هستند.

در فرهنگ مدیریتی و سازمانی، اصطلاح call the shots اهمیت ویژه‌ای دارد، زیرا به مفهوم رهبری و مسئولیت اشاره می‌کند. کسی که «دستور می‌دهد» باید نه‌تنها قدرت، بلکه خرد و تجربه‌ی کافی برای هدایت داشته باشد. بنابراین، در متون تجاری یا مدیریتی، این عبارت گاه با مفاهیمی مانند leadership (رهبری) یا decision-making authority (اختیار تصمیم‌گیری) همراه می‌شود. در چنین بافت‌هایی، داشتن توانایی برای «call the shots» نشانه‌ی جایگاه سازمانی بالا و مهارت در مدیریت موقعیت‌هاست.

در سطح فرهنگی و اجتماعی، این اصطلاح به‌خوبی بازتاب‌دهنده‌ی نگرش انگلیسی‌زبانان به ساختار قدرت است. کسی که «calls the shots» معمولاً فردی قاطع، با نفوذ و دارای اعتمادبه‌نفس تلقی می‌شود. در مقابل، کسانی که «don’t call the shots» بیشتر نقش اجراکننده یا پیرو را دارند. همین تضاد، به این عبارت جذابیت و کاربرد فراوانی در زبان روزمره، رسانه‌ها و ادبیات داده است.