ترب (در فارسی معیار: تُرُب یا تربچه) یک سبزی ریشهای از خانوادهی چلیپاییان (مانند کلم و شلغم) است که در زبان انگلیسی به آن Radish میگویند.
این گیاه معمولاً در دو نوع اصلی دیده میشود: تربچهی قرمز کوچک که اغلب در سالادها استفاده میشود، و ترب سفید بزرگ (که در برخی مناطق ایران با نام ترب چینی یا ترب سیاه هم شناخته میشود)
ترب طعمی تند و تیز دارد که بسته به نوع و مدت رشد آن میتواند ملایم یا بسیار تند باشد. این تندی به دلیل وجود ترکیبات گوگردی است که خاصیت ضدعفونیکننده دارند.
از لحاظ تغذیهای، ترب سرشار از ویتامین C، فیبر، آنتیاکسیدانها و آب است. به همین دلیل برای تقویت سیستم ایمنی، کمک به هضم غذا، سلامت پوست و کاهش التهاب بسیار توصیه میشود. همچنین در طب سنتی ایران، از آن برای تصفیهی خون، بهبود عملکرد کبد و درمان سرفههای مزمن استفاده شده است.
در فرهنگ ایرانی، ترب در سفرههای صبحانه سنتی، کنار پنیر و سبزی خوردن بسیار محبوب است و در بسیاری از مناطق بهخصوص در فصل پاییز و زمستان بیشتر مصرف میشود. برخی خانوادهها نیز از آن برای تهیهی ترشی (تُرُب شور) استفاده میکنند.
از آنجا که فستدیکشنری به عنوان مرجعی معتبر توسط دانشگاهها و دانشجویان استفاده میشود، برای رفرنس به این صفحه میتوانید از روشهای ارجاع زیر استفاده کنید.
شیوهی رفرنسدهی:
معنی لغت «ترب» در فستدیکشنری. مشاهده در تاریخ ۲۷ خرداد ۱۴۰۴، از https://fastdic.com/word/ترب