دوبله به انگلیسی

«دوبله» در زبان انگلیسی به dubbing ترجمه می‌شود.

این واژه به فرآیند جایگزین کردن صدای اصلی یک فیلم، سریال، انیمیشن یا مستند با صدای جدیدی در زبان دیگر گفته می‌شود. دوبله بیشتر زمانی کاربرد دارد که بخواهیم محتوایی را برای مخاطبانی از فرهنگ یا زبانی متفاوت قابل فهم و لذت‌ بردن کنیم، بدون اینکه آن‌ها نیاز داشته باشند زیرنویس بخوانند.

دوبله فقط یک ترجمه‌ی ساده‌ی گفت‌وگوها نیست؛ بلکه هنری‌ست پیچیده و چندبُعدی که شامل بازی با صدا، تطبیق حس و لحن بازیگر، هماهنگی با حرکات لب شخصیت‌ها (lip-sync)، و حتی آشنایی با فرهنگ مقصد می‌شود. صداپیشه باید بتواند دقیقاً همان حس، طنز، خشم، ترس یا اشتیاقی را که بازیگر اصلی منتقل کرده، بازآفرینی کند. در واقع دوبله یک نوع بازیگری با صداست، و یک صداپیشه خوب، بازیگر نامرئی‌ای‌ست که صدایش به اندازه‌ی چهره‌ی بازیگر دیده می‌شود.

دوبله در کشورهای مختلف جایگاه متفاوتی دارد. مثلاً در ایران، فرانسه، آلمان، ایتالیا و هند، دوبله بسیار محبوب است و مردم ترجیح می‌دهند فیلم‌ها را به زبان خودشان بشنوند. در مقابل، در کشورهای انگلیسی‌زبان یا کشورهای اسکاندیناوی، تماشای فیلم با زیرنویس رایج‌تر است.

در ایران، هنر دوبله سابقه‌ای طولانی و درخشان دارد؛ از دهه‌ی ۱۳۳۰ شمسی به بعد، دوبلورها با صدای خود بخشی جدانشدنی از خاطرات سینمایی مردم شدند. صدای دوبلورهای افسانه‌ای مثل منوچهر اسماعیلی یا ژاله کاظمی هنوز هم برای بسیاری نوستالژیک است. دوبله‌ی خوب می‌تواند کاری کند که حتی یک انیمیشن کودکانه عمقی تازه پیدا کند، یا فیلمی جدی، تأثیرگذارتر از نسخه‌ی اصلی شود.

دوبله پلی‌ست بین زبان‌ها، فرهنگ‌ها و احساسات.