کولاک به انگلیسی

کلمه‌ی «کولاک» در زبان انگلیسی به blizzard ترجمه می‌شود.

کولاک پدیده‌ای طبیعی و شدید در شرایط آب‌وهوایی سرد است که با وزش بادهای بسیار تند همراه با بارش سنگین برف شناخته می‌شود. در زمان کولاک، برف به‌قدری متراکم و گسترده در هوا جریان پیدا می‌کند که دید افراد به شدت کاهش می‌یابد و گاهی حتی کمتر از چند متر خواهد شد. این پدیده بیشتر در مناطق کوهستانی و سردسیر رخ می‌دهد، اما در دشت‌های باز و بی‌درخت نیز می‌تواند شکل بگیرد. ویژگی اصلی کولاک نه تنها بارش برف، بلکه ترکیب آن با بادهای قوی است که باعث می‌شود برف روی زمین بلند شود و در هوا معلق بماند.

از منظر علمی، کولاک زمانی رخ می‌دهد که اختلاف فشار جوی در یک منطقه بسیار زیاد شود و جریان‌های هوایی با سرعت بالا حرکت کنند. این حرکت سریع هوا، ذرات برف را جابه‌جا کرده و شرایطی شبیه به دیواری سفید و متحرک ایجاد می‌کند. کولاک می‌تواند ساعت‌ها ادامه داشته باشد و در این مدت دمای هوا به شدت کاهش یابد. خطر اصلی کولاک علاوه بر سرمای شدید، کاهش دید و مسدود شدن راه‌هاست که زندگی روزمره را مختل می‌کند و حتی می‌تواند جان انسان‌ها و حیوانات را تهدید نماید.

کولاک در بسیاری از مناطق جهان با شدت‌های مختلف رخ می‌دهد. در کشورهای واقع در عرض‌های جغرافیایی بالا مانند روسیه، کانادا و ایالات متحده، کولاک یکی از چالش‌های مهم زمستانی به شمار می‌آید. در ایران نیز در نواحی کوهستانی البرز و زاگرس، به‌ویژه در زمستان‌های سرد، وقوع کولاک پدیده‌ای شناخته‌شده است. راه‌های کوهستانی و جاده‌های برون‌شهری در چنین شرایطی معمولاً مسدود می‌شوند و امدادرسانی دشوار خواهد بود.

با وجود خطراتی که کولاک به همراه دارد، این پدیده جلوه‌ای باشکوه و رمزآلود از طبیعت نیز محسوب می‌شود. منظره‌ی سفیدپوش کوه‌ها و دشت‌ها پس از کولاک تصویری خیال‌انگیز ایجاد می‌کند که در بسیاری از آثار هنری و ادبی به آن اشاره شده است. کولاک نمادی از قدرت بی‌مهار طبیعت است که یادآوری می‌کند انسان با همه‌ی پیشرفت‌های علمی و فنی، همچنان در برابر نیروهای طبیعی محدود و آسیب‌پذیر است.

از سوی دیگر، کولاک تأثیرات زیست‌محیطی خاص خود را دارد. برف سنگین ناشی از آن منابع آبی مناطق کوهستانی را تغذیه می‌کند و در بهار با ذوب شدن، رودخانه‌ها و سفره‌های آب زیرزمینی را پر می‌سازد. این مسئله برای کشاورزی و حیات اکوسیستم‌ها حیاتی است. کولاک اگرچه در لحظه می‌تواند خطرناک و تهدیدکننده باشد، اما در درازمدت بخشی از چرخه‌ی طبیعی حیات در مناطق سردسیر است.