Can't

کلمه‌ی «can't» در زبان فارسی به «نتوانستن» ترجمه می‌شود.

«Can't» شکل کوتاه شده‌ی «cannot» است و برای بیان ناتوانی، عدم امکان یا عدم اجازه در انجام کاری به کار می‌رود. این عبارت در مکالمات روزمره، نوشته‌های رسمی و حتی ادبیات کاربرد بسیار گسترده‌ای دارد و نقش مهمی در بیان محدودیت‌ها یا موانع دارد. استفاده از «can't» نشان می‌دهد که انجام یک عمل به هر دلیلی ممکن یا مجاز نیست، چه این دلیل فیزیکی باشد، چه ذهنی یا قانونی.

از نظر دستوری، «can't» همیشه با فعل اصلی در شکل ساده (base form) همراه می‌شود. به عنوان مثال، جمله‌ی I can't swim به معنای «من نمی‌توانم شنا کنم» است. این ساختار ساده اما قدرتمند، امکان بیان محدودیت‌ها و ناتوانی‌ها را به شکل مستقیم و روان فراهم می‌کند و در مکالمات روزمره نقش بسیار پرکاربردی دارد.

از دیدگاه روانشناختی و اجتماعی، «can't» نه تنها محدودیت‌های عملی را نشان می‌دهد، بلکه می‌تواند احساسات، ترس‌ها یا تردیدهای فرد را نیز منتقل کند. به عنوان مثال، وقتی کسی می‌گوید I can't do this، علاوه بر بیان ناتوانی فیزیکی یا مهارتی، ممکن است نگرانی، کمبود اعتماد به نفس یا فشار روانی را نیز نشان دهد. این ویژگی باعث می‌شود «can't» ابزاری برای بیان همدلی و درک شرایط دیگران باشد.

در مکالمات رسمی یا نوشتاری، استفاده از «can't» می‌تواند نشان‌دهنده‌ی محدودیت‌های قانونی، فنی یا اخلاقی نیز باشد. برای مثال، You can't enter without a pass به معنای «بدون کارت ورود نمی‌توانید وارد شوید» محدودیت‌های قانونی یا مقرراتی را بیان می‌کند. این کاربرد نشان می‌دهد که «can't» علاوه بر ناتوانی شخصی، می‌تواند مرزها و قوانین را نیز مشخص کند.

«can't» یک واژه‌ی ساده اما پرکاربرد است که محدودیت، ناتوانی و موانع را در سطوح مختلف بیان می‌کند. این عبارت به شکل مستقیم یا استعاری می‌تواند مفاهیم فیزیکی، روانی، اجتماعی و قانونی را منتقل کند و در تمامی سطوح زبان انگلیسی جایگاه مهمی دارد.