توسری‌خور به انگلیسی

کلمه‌ی «توسری‌خور» در زبان انگلیسی به submissive person یا در برخی بافت‌ها doormat ترجمه می‌شود.

«توسری‌خور» واژه‌ای است که در زبان فارسی، معمولاً بار معنایی منفی دارد و برای توصیف افرادی به‌کار می‌رود که بیش از اندازه منفعل، مطیع، و فاقد روحیه‌ی مقابله‌جویی هستند. این افراد معمولاً در برابر ظلم، بی‌عدالتی یا تحقیر، واکنش فعال و دفاعی نشان نمی‌دهند و اجازه می‌دهند دیگران از آن‌ها سوء‌استفاده کنند یا آن‌ها را نادیده بگیرند. به‌عبارت دیگر، «توسری‌خور» کسی است که به راحتی تحقیر می‌شود و کمتر در پی دفاع از خود برمی‌آید.

در بسیاری از فرهنگ‌ها، از جمله فرهنگ ایرانی، این ویژگی نه تنها پسندیده تلقی نمی‌شود، بلکه معمولاً نشانه‌ی ضعف شخصیتی، ترس، یا نداشتن عزت‌نفس قلمداد می‌گردد. با این حال، باید در نظر داشت که برخی افراد «توسری‌خور» ممکن است به دلایل روان‌شناختی، اجتماعی یا خانوادگی به چنین الگوهایی از رفتار تن داده باشند؛ مانند تجربه‌ی کودکی همراه با سرکوب، یا بزرگ‌شدن در محیط‌های اقتدارگرا. بنابراین، برچسب‌زدن بدون توجه به زمینه‌ی روانی یا اجتماعی فرد، می‌تواند ناعادلانه و آسیب‌زننده باشد.

از منظر زبان‌شناسی، این واژه ترکیبی است از «تو» (پیشوند مکان یا وضعیت پایین) + «سری» (از سر گرفتن یا تحقیر) + «خور» (پسوند فاعلی). بنابراین بار معنایی آن در ذات واژه نیز نهادینه شده است. معادل‌های این مفهوم در زبان‌های دیگر نیز وجود دارد؛ مانند واژه‌ی pushover یا doormat در انگلیسی، که به افرادی اطلاق می‌شود که همیشه زیر سلطه‌ی دیگران‌اند.

در روان‌شناسی مدرن، افراد توسری‌خور اغلب به عنوان کسانی توصیف می‌شوند که دچار مشکل در تعیین مرزهای شخصی خود هستند. آن‌ها ممکن است احساس گناه از «نه گفتن» داشته باشند، یا از طرد شدن بترسند. در نتیجه، در روابط کاری، خانوادگی یا اجتماعی همواره نقش زیردست و قربانی را بازی می‌کنند. درمان این الگو معمولاً نیازمند آموزش مهارت‌های جرئت‌ورزی، خودآگاهی و ارتقای اعتماد‌به‌نفس است.