twilight, sunrise, dawning, daybreak, dawn, aurora, sunup, gloaming
درست هنگام سحر
at the crack of dawn
دیشب تا سحر بیدار ماندم.
Last night, I stayed awake until dawn.
ای مرغ سحر عشق ز پروانه بیاموز
o,bird of dawn, learn love from the moth
witchcraft, black magic, magic, wizardry, abracadabra, sorcery
تبلیغات (تبلیغات را حذف کنید)
من به سحر و جادو اعتقاد ندارم.
I don't believe in magic.
کتابهای او علاقهی مردم را به سحر و جادو احیا کرد.
His books revived the people's interest in magic.
کلمهی «سحر» در زبان انگلیسی به dawn یا early morning ترجمه میشود.
«سحر» به معنای آغاز روز و اولین روشناییهای صبح است که پس از تاریکی شب ظاهر میشود. این واژه در زبان فارسی بار معنایی شاعرانه و نمادین قوی دارد و معمولاً به شروعی نو، امید، تازگی و فرصتهای تازه اشاره میکند. سحر لحظهای است که آرامش شب به پایان میرسد و جهان به زندگی و حرکت بازمیگردد.
از دیدگاه فرهنگی و ادبی، «سحر» در شعر و ادبیات فارسی جایگاه خاصی دارد و بسیاری از شاعران بزرگ مانند حافظ، سعدی و مولانا از آن به عنوان نمادی برای روشنایی دل، آغاز عشق یا آگاهی روحانی استفاده کردهاند. سحر نه تنها آغاز روز است، بلکه اغلب نمادی از نو شدن، رهایی از تاریکیها و روشن شدن مسیر زندگی نیز محسوب میشود.
در زندگی روزمره، «سحر» زمانی است که بسیاری از افراد برای عبادت، تمرکز ذهنی یا شروع فعالیتهای روزانه خود بیدار میشوند. در برخی آیینها و فرهنگها، سحر به عنوان زمانی مقدس و پر از انرژی مثبت تلقی میشود که فرصت مناسبی برای دعا و تفکر است.
همچنین، سحر با پدیدههای طبیعی مانند طلوع آفتاب، صدای پرندگان و هوای تازه صبح همراه است که حس آرامش و تازگی را به انسان منتقل میکند. این لحظه از روز به نوعی تجدید قوا و انرژی برای ادامه مسیر زندگی کمک میکند.
«سحر» واژهای است که فراتر از معنای زمان، حامل احساسات امید، تازه شدن و شروع دوباره است و در فرهنگ و زبان فارسی به شکلی زیبا و تأثیرگذار نمود یافته است.
اسم «سحر» یکی از نامهای دلنشین، پررمز و شاعرانه در زبان فارسی و عربی است که ریشه در طبیعت و زمانهای خاص روز دارد. این واژه به معنای دمِ صبح، بامداد پیش از طلوع آفتاب یا همان لحظههای جادویی پیش از سپیدهدم است؛ زمانی که جهان در سکوتی خاص و روحنواز غرق شده و آغاز یک روز تازه در حال شکلگیریست.
در زبان انگلیسی، معادل معنایی اسم «سحر» "dawn" یا "early morning" است، اما اگر بخواهیم جنبهی شاعرانه و جادویی آن را منتقل کنیم، ترکیبهایی مانند "magical dawn" یا "mystical morning light" به تصویر نزدیکتری از این واژه اشاره دارند. البته در میان انگلیسیزبانان، نام Sahar نیز اغلب به صورت رسمی و بدون ترجمه مورد استفاده قرار میگیرد، چرا که از لحاظ آوایی و معنایی، جذابیت خاصی دارد و در فرهنگهای مختلف، بهویژه خاورمیانه، شناختهشده است.
در فرهنگ فارسی و اسلامی، سحر نهتنها یک لحظهی زمانی بلکه مفهومی عرفانی و معنوی دارد. در باورهای سنتی، این ساعت از روز برای نیایش، دعا و خلوت با خدا مناسبترین زمان به شمار میرود. در اشعار کلاسیک فارسی، سحر نماد بیداری، رازگویی، نغمهی بلبل، و لحظهی امید به گشایش بوده است. کسی که نام «سحر» را دارد، معمولاً با ویژگیهایی مثل آرامش، لطافت، روحانیت، و تأثیرگذاری خاص در ذهن اطرافیان تداعی میشود.
از آنجا که فستدیکشنری به عنوان مرجعی معتبر توسط دانشگاهها و دانشجویان استفاده میشود، برای رفرنس به این صفحه میتوانید از روشهای ارجاع زیر استفاده کنید.
شیوهی رفرنسدهی:
معنی لغت «سحر» در فستدیکشنری. مشاهده در تاریخ ۸ تیر ۱۴۰۴، از https://fastdic.com/word/سحر