شکر به انگلیسی

کلمه‌ی «شکر» در زبان انگلیسی به sugar ترجمه می‌شود.

شکر ماده‌ای شیرین، بلورین و سفیدرنگ است که از گیاهانی مانند نیشکر یا چغندر قند استخراج می‌شود و یکی از پرمصرف‌ترین شیرین‌کننده‌ها در جهان به شمار می‌رود. این ماده از نظر شیمیایی عمدتاً از ساکاروز تشکیل شده و در اشکال مختلفی مانند شکر دانه‌ریز، پودر قند، شکر قهوه‌ای، و شکر خام در بازار موجود است. در اغلب فرهنگ‌ها، شکر بخشی جدایی‌ناپذیر از آشپزی، شیرینی‌پزی و تولید مواد غذایی صنعتی است. حضور شکر در رژیم غذایی انسان‌ها آن‌چنان گسترده شده که تصور زندگی بدون آن برای بسیاری دشوار است.

از منظر تغذیه‌ای، شکر انرژی زیادی دارد اما فاقد مواد مغذی ضروری مانند ویتامین‌ها و مواد معدنی‌ست، به همین دلیل به آن «کالری تهی» (empty calorie) نیز می‌گویند. مصرف بیش‌ازحد شکر می‌تواند منجر به مشکلاتی مانند چاقی، دیابت نوع دوم، پوسیدگی دندان، و بیماری‌های قلبی شود. در دهه‌های اخیر، آگاهی عمومی درباره‌ی مضرات شکر افزایش یافته و باعث شده استفاده از آن در برخی رژیم‌ها محدود شود یا جای خود را به شیرین‌کننده‌های طبیعی مانند عسل، شیره‌ی انگور، یا جایگزین‌های مصنوعی مانند آسپارتام و استویا بدهد. با این حال، شکر هنوز هم جزء اصلی بسیاری از خوراکی‌های محبوب مثل شکلات، کیک، نوشابه، و بستنی باقی مانده است.

از سوی دیگر، شکر در فرهنگ‌ها و آداب‌ و رسوم مختلف، نماد شادی، جشن و شیرینی زندگی است. در بسیاری از مراسم‌ها، از تولد تا عروسی، استفاده از شیرینی‌ها که با شکر تهیه شده‌اند نشانه‌ی خوش‌یمنی و کامروایی‌ست.

شکر ترکیبی‌ست از کارکردی عملی و بار معنایی عاطفی. از یک‌سو در ساختار صنعت غذا و زندگی روزمره نقش مهمی دارد، و از سوی دیگر در زبان، نماد مهر و لذت است. با وجود نگرانی‌های پزشکی درباره‌ی مصرف آن، شکر هنوز هم جایگاه خود را در آشپزخانه‌ها، قنادی‌ها، و دل‌های آدمیان حفظ کرده است.