Take For Granted

عبارت «Take for granted» در زبان فارسی به «قدر ندانستن» یا «بی‌اهمیت انگاشتن» ترجمه می‌شود.

این عبارت به معنای نادیده گرفتن ارزش، زحمت یا اهمیت چیزی یا کسی است، به گونه‌ای که حضور یا کمک او به عنوان امری مسلم و طبیعی در نظر گرفته شود. وقتی گفته می‌شود کسی چیزی را «takes for granted»، منظور این است که او قدر آن را نمی‌داند و معمولاً پس از از دست دادن یا کم‌رنگ شدن آن ارزش واقعی آن آشکار می‌شود. این مفهوم می‌تواند در روابط انسانی، منابع طبیعی، موقعیت‌های شغلی یا حتی سلامتی فرد مشاهده شود.

در روابط انسانی، «Take for granted» اغلب به نادیده گرفتن محبت، تلاش یا حضور دیگران اشاره دارد. برای مثال، فردی ممکن است تلاش‌های همسر، خانواده یا دوستان خود را طبیعی و بدیهی بداند و هیچ‌گاه قدردانی واقعی از آن‌ها نکند. چنین نگرشی می‌تواند به احساس بی‌توجهی و کاهش رضایت در طرف مقابل منجر شود و به مرور زمان کیفیت رابطه را کاهش دهد.

در زندگی حرفه‌ای، بی‌توجهی به تلاش‌ها و منابع موجود نیز نمونه‌ای از «taking for granted» است. کارکنان یا مدیرانی که تلاش و زمان صرف شده برای پروژه‌ها، مهارت‌های افراد یا زیرساخت‌های سازمان را بدیهی می‌دانند، ممکن است باعث کاهش انگیزه و بازدهی تیم شوند. در مقابل، قدردانی و توجه به نقش هر عنصر، ارزش واقعی آن را حفظ می‌کند و محیط کاری سالم‌تری ایجاد می‌کند.

این مفهوم همچنین در برابر منابع طبیعی و محیط زیست کاربرد دارد. انسان‌ها اغلب سلامت هوا، آب، زمین و منابع انرژی را بدیهی فرض می‌کنند و توجه کافی به حفاظت از آن‌ها ندارند. این نادیده گرفتن ارزش منابع، در بلندمدت آسیب‌های جبران‌ناپذیری به محیط زیست و کیفیت زندگی می‌زند و اهمیت نگاه مسئولانه به دارایی‌های طبیعی را آشکار می‌سازد.

عبارت «Take for granted» یادآور اهمیت شکرگزاری، توجه و قدرشناسی است. این مفهوم نشان می‌دهد که ارزش واقعی چیزها و افراد معمولاً زمانی آشکار می‌شود که آن‌ها را از دست بدهیم یا کمتر در دسترس باشند. احترام، قدردانی و توجه به نقش و اهمیت هر عنصر در زندگی، از بروز پشیمانی و احساس کم‌ارزشی جلوگیری کرده و به روابط و زندگی معنادارتر کمک می‌کند.