فرومایه به انگلیسی

کلمه‌ی «فرومایه» در زبان انگلیسی به despicable یا contemptible ترجمه می‌شود.

فرومایه صفتی است که برای توصیف شخصی به کار می‌رود که از نظر اخلاقی بسیار پست، حقیر یا بی‌ارزش تلقی می‌شود. این واژه بار معنایی منفی و شدید دارد و بیانگر خصیصه‌هایی چون ناپاکی، بی‌اخلاقی، بی‌عزتی و رفتارهای زشت و ناچیز است که دیگران به شدت از آن بیزارند. فرد فرومایه معمولاً کسی است که اعتماد و احترام جامعه را از دست داده و به دلیل اعمالش، مورد تحقیر و سرزنش قرار می‌گیرد.

از منظر روانشناسی اجتماعی، برچسب «فرومایه» به افرادی تعلق می‌گیرد که رفتاری مغایر با ارزش‌ها و هنجارهای اخلاقی جامعه دارند. این افراد ممکن است دروغگو، خیانتکار، خودخواه یا دیگر رفتارهای ناپسند را نشان دهند که باعث کاهش جایگاه اجتماعی و انزوای آنها می‌شود. استفاده از چنین واژه‌ای معمولاً با هدف انتقاد شدید و نشان دادن فاصله اخلاقی بین فرد و جامعه انجام می‌گیرد.

واژه فرومایه در ادبیات و گفتار روزمره برای تأکید بر نفرت و بیزاری از اعمال و شخصیت افراد به کار می‌رود. این کلمه در متون ادبی و فلسفی نیز بار معنایی قوی دارد و برای نقد رفتارهای ناپسند انسانی و بازتاب آسیب‌های روانی و اجتماعی آن استفاده می‌شود. فرومایه بودن، در این زمینه‌ها نمادی از سقوط اخلاقی و از دست دادن ارزش‌های انسانی است که پیامدهای منفی فراوانی برای فرد و اطرافیانش به همراه دارد.

استفاده از واژه فرومایه، به عنوان نوعی قضاوت اخلاقی، ممکن است در روابط اجتماعی باعث ایجاد تنش و فاصله شود، اما در عین حال، نقش هشداردهنده و اصلاحی نیز دارد. این واژه یادآور اهمیت حفظ اخلاق و کرامت انسانی است و نشان می‌دهد که جامعه در برابر رفتارهای ناپسند واکنش نشان می‌دهد تا از تکرار آنها جلوگیری کند و ارزش‌های مثبت را تقویت نماید.

فرومایه واژه‌ای است که نمایانگر پستی اخلاقی و نابخردی در رفتارهای انسانی است و به عنوان یک اصطلاح انتقادی، هشدار دهنده خطر انحراف از مسیر اخلاقی و انسانی به شمار می‌رود. این کلمه یادآور ضرورت تلاش برای حفظ کرامت، شرافت و ارزش‌های انسانی در زندگی فردی و اجتماعی است.