Pastel

کلمه‌ی «pastel» در زبان فارسی به «پاستل» یا «رنگ پاستلی» ترجمه می‌شود.

پاستل به دو معنا کاربرد دارد: یکی به عنوان وسیله‌ی هنری و دیگری به عنوان توصیفی برای رنگ‌ها. در معنای نخست، پاستل نوعی ابزار نقاشی است که از پودر رنگدانه‌ها و ماده‌ای چسبنده ساخته می‌شود. این ابزار از قرن شانزدهم میلادی وارد دنیای هنر شد و به دلیل بافت نرم، قابلیت ترکیب رنگ‌ها و ایجاد جلوه‌های لطیف، میان نقاشان طرفداران بسیاری پیدا کرد. در معنای دوم، وقتی درباره‌ی رنگ‌ها صحبت می‌کنیم، «pastel colors» به رنگ‌هایی روشن، ملایم و رقیق اشاره دارد که ظاهری آرام‌بخش و دلنشین دارند.

ویژگی اصلی رنگ‌های پاستلی، کم‌رنگ و روشن بودن آن‌هاست. برای مثال، آبی آسمانی، صورتی کمرنگ، سبز نعنایی یا زرد روشن همگی در دسته‌ی رنگ‌های پاستلی قرار می‌گیرند. این رنگ‌ها اغلب با لطافت، آرامش و پاکی همراه هستند و در طراحی داخلی، مد، و حتی طراحی گرافیک بسیار پرکاربردند. ترکیب رنگ‌های پاستلی می‌تواند فضایی دلپذیر، دوستانه و آرام ایجاد کند که باعث محبوبیت آن‌ها در محیط‌های خانگی و کاری شده است.

از نظر هنری، نقاشی با پاستل نیازمند مهارت خاصی است، زیرا این ابزار برخلاف رنگ روغن یا آبرنگ، سطحی نرم و پودری دارد و هنرمند باید با دقت زیادی از آن استفاده کند تا جزئیات و سایه‌ها به خوبی نمایان شوند. بسیاری از هنرمندان بزرگ در تاریخ هنر، مانند «ادوارد دگا» (Edgar Degas)، از پاستل برای خلق آثار معروف خود استفاده کرده‌اند. این تکنیک هنری هنوز هم میان هنرجویان و هنرمندان معاصر محبوبیت زیادی دارد.

در دنیای مد و طراحی لباس، رنگ‌های پاستلی نمادی از لطافت، سادگی و زیبایی هستند. لباس‌هایی با طیف پاستلی اغلب در فصل بهار و تابستان مورد استفاده قرار می‌گیرند، زیرا با حس تازگی و طراوت طبیعت هماهنگی دارند. همچنین در طراحی دکوراسیون داخلی، استفاده از پالت‌های رنگی پاستلی باعث می‌شود فضا روشن‌تر، دلبازتر و آرام‌تر به نظر برسد.

چه به عنوان ابزاری هنری و چه به عنوان سبکی رنگی، «pastel» نمایانگر آرامش، لطافت و زیبایی طبیعی است. این واژه نه تنها در دنیای هنر و مد، بلکه در فرهنگ روزمره نیز حضوری پررنگ دارد و تداعی‌کننده‌ی دنیایی آرام، ساده و دلنشین است.