سفینه فضایی به انگلیسی

کلمه‌ی «سفینه فضایی» در زبان انگلیسی به spaceship یا spacecraft ترجمه می‌شود.

سفینه فضایی وسیله‌ای است که برای سفر و حرکت در فضای بیرونی زمین طراحی و ساخته شده است. این وسیله‌ها می‌توانند انسان‌دار یا بدون سرنشین باشند و هدف اصلی آن‌ها کاوش در فضا، انجام مأموریت‌های علمی، ارتباطات، یا حتی انتقال انسان به سیارات و اجرام آسمانی دیگر است. سفینه‌های فضایی از فناوری‌های پیشرفته‌ای بهره می‌برند تا بتوانند در شرایط خاص و سخت فضای بیرونی، مانند خلا، دماهای بسیار پایین یا بالا، و تشعشعات شدید، به خوبی عمل کنند.

طراحی و ساخت سفینه فضایی نیازمند دانش گسترده‌ای در زمینه‌های مختلف مهندسی، فیزیک، و علوم فضایی است. این وسایل معمولاً شامل بخش‌های متعددی مانند سیستم‌های پرتاب، کنترل، منبع انرژی، و محفظه‌ی سرنشین یا تجهیزات علمی می‌شوند. برای مثال، آپولو 11 که اولین مأموریت انسانی برای فرود بر ماه بود، یک نوع سفینه فضایی به حساب می‌آید.

سفینه‌های فضایی در دهه‌های اخیر نقش بسیار مهمی در پیشرفت علوم فضایی ایفا کرده‌اند و به کمک آن‌ها، تصاویر و داده‌های بی‌نظیری از سیارات، ستارگان و کهکشان‌ها به زمین منتقل شده است. همچنین، فناوری‌های به‌کاررفته در سفینه‌های فضایی به توسعه فناوری‌های دیگر نیز کمک کرده‌اند، مانند فناوری‌های پزشکی، مواد جدید، و ارتباطات ماهواره‌ای.

سفینه فضایی نمادی از جاه‌طلبی و تلاش انسان برای کشف ناشناخته‌ها و گسترش مرزهای دانش و تجربه است که همچنان به عنوان یکی از پیشرفته‌ترین و پیچیده‌ترین فناوری‌های بشری شناخته می‌شود.