owner, master, possessor(of), one endowed(with)
کلمهی «صاحب» در زبان انگلیسی به owner ترجمه میشود.
واژهی «صاحب» به کسی اطلاق میشود که مالک یا دارندهی چیزی است، یعنی دارای حق قانونی یا عرفی بر یک شیء، ملک، دارایی یا حتی عنوان و مقام خاصی باشد. این مفهوم مالکیت را بیان میکند و نشاندهندهی رابطهی مستقیم فرد با آنچه متعلق به اوست است. صاحب میتواند اشخاص حقیقی یا حقوقی باشند و مالکیت ممکن است بر اشیاء مادی، املاک، داراییهای معنوی یا حتی مسئولیتها و عناوین اجتماعی اطلاق شود.
مالکیت و مفهوم صاحب بودن، یکی از پایههای مهم در نظامهای حقوقی و اجتماعی است که حقوق و وظایف مشخصی را برای فرد مالک تعریف میکند. داشتن مالکیت معمولاً به فرد امکان میدهد که در استفاده، مدیریت و انتقال دارایی خود اختیار کامل داشته باشد. این حق میتواند در قالب خرید، هدیه، ارث یا قراردادهای مختلف به دست آید.
در زندگی روزمره، واژهی «صاحب» کاربردهای فراوانی دارد؛ مثلاً صاحب خانه، صاحب کسبوکار، صاحب حیوان خانگی یا حتی صاحب نظر. هر یک از این عناوین نشاندهندهی مسئولیتها و حقوق ویژهای است که فرد نسبت به آن موضوع دارد. این مسئولیتها میتواند شامل مراقبت، نگهداری و تصمیمگیری دربارهی مالکیت باشد.
فراتر از مالکیت مادی، «صاحب» میتواند به کسی اشاره کند که دارای مقام یا نقش خاصی در جامعه، سازمان یا خانواده است. مثلاً صاحبمنصب، صاحبنظر یا صاحبنام که نشاندهندهی اعتبار، تخصص یا نفوذ فرد در زمینهای خاص است. این نوع مالکیت معنوی یا اجتماعی نیز نقش مهمی در تعیین جایگاه فرد دارد.
مفهوم «صاحب» به عنوان نمادی از مالکیت، مسئولیت و اختیار، جایگاه ویژهای در روابط انسانی و ساختارهای اجتماعی دارد. فهم دقیق این مفهوم و حقوق و وظایف مرتبط با آن، به ایجاد نظم، عدالت و همکاری مؤثر در جوامع کمک میکند.
از آنجا که فستدیکشنری به عنوان مرجعی معتبر توسط دانشگاهها و دانشجویان استفاده میشود، برای رفرنس به این صفحه میتوانید از روشهای ارجاع زیر استفاده کنید.
شیوهی رفرنسدهی:
معنی لغت «صاحب» در فستدیکشنری. مشاهده در تاریخ ۲۱ تیر ۱۴۰۴، از https://fastdic.com/word/صاحب