Wear And Tear

عبارت «wear and tear» در زبان فارسی به معنی «فرسودگی»، «استهلاک» یا «کهنگی ناشی از استفاده‌ی مداوم» ترجمه می‌شود.

این اصطلاح برای توصیف کاهش تدریجی کیفیت، کارایی یا ظاهر اشیاء، تجهیزات، ساختمان‌ها و حتی بدن انسان در اثر گذر زمان و استفاده‌ی طبیعی به کار می‌رود. برخلاف خرابی ناگهانی یا آسیب تصادفی، «wear and tear» فرآیندی آهسته، تدریجی و اجتناب‌ناپذیر است.

از نظر ریشه‌شناسی، واژه‌ی wear به معنی «ساییده شدن یا مستهلک شدن» و tear به معنی «پارگی یا شکافتگی» است. ترکیب این دو واژه در کنار هم، تصویری از تخریب طبیعی و تدریجی ارائه می‌دهد — چیزی که در اثر زمان و استفاده‌ی معمول، نه بر اثر حادثه یا سوءاستفاده، رخ می‌دهد. برای مثال، در جمله‌ی “The carpet shows signs of wear and tear” یعنی «فرش نشانه‌هایی از فرسودگی دارد» یا “The machine stopped working due to wear and tear” یعنی «ماشین به خاطر فرسودگی کار نمی‌کند».

در زمینه‌ی قانونی و بیمه‌ای، اصطلاح «wear and tear» اهمیت ویژه‌ای دارد. در قراردادهای اجاره یا بیمه، معمولاً تفاوتی میان «آسیب ناشی از سهل‌انگاری» و «فرسودگی طبیعی» قائل می‌شوند. به عنوان مثال، در قرارداد اجاره‌ی خانه ممکن است نوشته شود که مستأجر مسئول تعمیر خسارات عمدی یا ناشی از استفاده‌ی نادرست است، اما مالک نمی‌تواند بابت «wear and tear» (فرسودگی عادی) از او مطالبه‌ای داشته باشد. به همین ترتیب، شرکت‌های بیمه معمولاً خسارات ناشی از «wear and tear» را پوشش نمی‌دهند، زیرا این نوع آسیب بخشی طبیعی از عمر مفید هر وسیله است.

از نظر مهندسی و صنعتی، مفهوم «wear and tear» یکی از عوامل اصلی در طراحی و نگهداری تجهیزات است. مهندسان هنگام تولید ماشین‌آلات یا وسایل، عمر مفید قطعات را بر اساس میزان فرسایش و سایش پیش‌بینی می‌کنند. روغن‌کاری، تعمیر دوره‌ای و تعویض قطعات، همگی اقداماتی برای کنترل یا به‌تعویق‌انداختن اثرات «wear and tear» هستند. در این معنا، این اصطلاح یادآور واقعیتی فنی است: هیچ سیستم مکانیکی یا فیزیکی از تأثیر گذر زمان مصون نیست.

از جنبه‌ی استعاری، «wear and tear» گاهی برای توصیف فرسایش روانی یا جسمی انسان نیز به کار می‌رود. مثلاً وقتی گفته می‌شود “Years of stress have caused a lot of wear and tear on her health” یعنی «سال‌ها استرس، سلامتی او را فرسوده کرده است». در این کاربرد، اصطلاح نشان‌دهنده‌ی تأثیر تدریجی فشارها و سختی‌های زندگی بر ذهن و بدن انسان است — تأثیری که مثل فرسودگی در اشیاء، به‌آرامی اما پیوسته اتفاق می‌افتد.

«wear and tear» عبارتی است که در ظاهر فنی به نظر می‌رسد، اما در واقع مفهومی عمیق و انسانی نیز دارد. چه در مورد یک دستگاه صنعتی صحبت کنیم و چه درباره‌ی بدن یا ذهن انسان، این اصطلاح یادآور حقیقتی ساده است: هیچ چیز در جهان مادی دائمی نیست، و زمان آرام اما بی‌وقفه همه‌چیز را دستخوش تغییر می‌کند.