When

کلمه‌ی «when» در زبان فارسی به «چه وقت»، «زمانی که» یا «هنگامی که» ترجمه می‌شود.

«when» یکی از مهم‌ترین واژگان پرسشی و ربطی در زبان انگلیسی است که نقش اساسی در بیان زمان دارد. این کلمه در نقش واژه‌ی پرسشی، برای پرسیدن درباره‌ی زمان وقوع یک رویداد یا عمل استفاده می‌شود. برای نمونه در جمله‌ی «When will you arrive?» پرسشگر به دنبال دانستن لحظه یا زمانی مشخص برای وقوع عمل «رسیدن» است. به همین دلیل، «when» یکی از نخستین واژه‌هایی است که زبان‌آموزان در سطح مقدماتی با آن آشنا می‌شوند، زیرا مفهوم زمان از بنیادی‌ترین نیازهای ارتباطی محسوب می‌شود.

علاوه بر نقش پرسشی، «when» نقش ربطی نیز دارد و در این حالت برای اتصال دو جمله یا بند به کار می‌رود. در جمله‌ی «I was reading when she called» واژه‌ی «when» نشان‌دهنده‌ی هم‌زمانی دو رویداد است. این کاربرد به زبان امکان می‌دهد تا پیوندهای دقیق میان رویدادها را در چارچوب زمانی مشخص کند. گاهی هم «when» به‌عنوان قیدی استفاده می‌شود که زمان انجام یک عمل را توضیح می‌دهد، مانند جمله‌ی «Call me when you arrive».

از نظر دستوری، «when» در ترکیب‌های متنوعی ظاهر می‌شود که هریک معنای خاصی دارند. برای مثال «since when» به معنای «از چه زمانی» به کار می‌رود و غالباً در مکالمات غیررسمی نیز به‌صورت طنز یا شگفتی به کار گرفته می‌شود. همچنین «until when» برای پرسیدن درباره‌ی مدت زمان یک عمل یا رویداد به کار می‌رود. حتی در ادبیات انگلیسی، ترکیب‌هایی مانند «the day when» یا «the time when» نیز بسیار رایج‌اند و بر غنای کاربرد این واژه می‌افزایند.

«when» علاوه بر زبان روزمره، در نوشتار رسمی و ادبی نیز حضوری پررنگ دارد. نویسندگان برای القای حس گذر زمان یا برجسته کردن لحظات خاص، از این واژه بهره می‌گیرند. به عنوان مثال، در توصیف‌های روایی، آوردن «when» کمک می‌کند تا مخاطب دقیقاً بداند حادثه در چه بازه‌ی زمانی رخ داده است. همین ویژگی باعث شده تا «when» پلی میان زبان و تجربه‌ی انسانی از زمان باشد و نقشی کلیدی در روایتگری ایفا کند.

«when» را می‌توان یکی از بنیادی‌ترین عناصر زبان دانست که نه تنها در ارتباطات روزمره، بلکه در متون علمی، تاریخی و ادبی نیز جایگاهی انکارناپذیر دارد. این کلمه توانسته است مفهوم پیچیده و انتزاعی زمان را در قالبی ساده و قابل‌فهم به زبان بیاورد و همین امر آن را به واژه‌ای کلیدی برای بیان تجربه‌های انسانی مرتبط با لحظه‌ها و رویدادها تبدیل کرده است.