Indecisive

کلمه‌ی «indecisive» در زبان فارسی به معنی «دودل»، «مردد» یا «ناتوان در اتخاذ تصمیم» ترجمه می‌شود.

این واژه صفت است و برای توصیف فردی به کار می‌رود که در مواجهه با انتخاب‌ها یا موقعیت‌های مختلف، توانایی تصمیم‌گیری سریع یا قطعی ندارد. ریشه‌ی آن از ترکیب پیشوند in- (به معنی «نه») و صفت decisive (قاطع، تصمیم‌گیرنده) تشکیل شده است؛ بنابراین معنای لغوی آن «نه قاطع» یا «فاقد توانایی تصمیم‌گیری» است.

در سطح فردی، افراد «indecisive» معمولاً در مواجهه با گزینه‌های مختلف، مردد و دودل عمل می‌کنند و ممکن است بارها در انتخاب مسیر صحیح شک و تردید داشته باشند. این ویژگی می‌تواند در زندگی شخصی، کاری یا تحصیلی اثرگذار باشد و گاهی باعث اتلاف وقت، فشار روانی و کاهش اعتماد به نفس شود. برای مثال، جمله‌ی She was so indecisive that she couldn’t choose a restaurant به معنی «او آن‌قدر مردد بود که نتوانست رستوران انتخاب کند» نشان‌دهنده‌ی نوعی ضعف در تصمیم‌گیری روزمره است که در عین سادگی، تأثیر روانی ملموسی دارد.

در روابط اجتماعی، فرد «indecisive» ممکن است باعث کندی یا ناراحتی دیگران شود، زیرا تصمیمات او تأثیر مستقیمی بر گروه یا شریک زندگی دارد. به همین دلیل، این صفت معمولاً بار منفی دارد و در مکالمات روزمره برای توصیف کسی که در موقعیت‌های مهم یا فوری ناتوان است، به کار می‌رود. با این حال، در برخی شرایط، مردد بودن می‌تواند مفید باشد؛ زیرا فرد پیش از تصمیم‌گیری، همه‌ی جنبه‌ها را بررسی می‌کند و از تصمیم‌های عجولانه جلوگیری می‌کند.

از دیدگاه روان‌شناختی، «indecisive» بازتابی از تردید، اضطراب یا فقدان اعتماد به نفس است. فردی که در تصمیم‌گیری مردد است، معمولاً نگران پیامدهای تصمیم خود است و این ترس مانع از اقدام سریع می‌شود. روان‌شناسان معتقدند که آگاهی از این ویژگی و تمرین تصمیم‌گیری می‌تواند به کاهش اضطراب و افزایش مهارت‌های فردی کمک کند.

در متون ادبی و داستانی، صفت «indecisive» برای توصیف شخصیت‌ها و ایجاد درام کاربرد دارد. شخصیت‌هایی که در انتخاب‌های مهم مردد هستند، اغلب با کشمکش‌های داخلی مواجه می‌شوند و این مردد بودن می‌تواند داستان را جذاب‌تر کند. «indecisive» نه‌فقط صفتی روان‌شناختی، بلکه ابزاری بلاغی برای نشان دادن پیچیدگی‌های درونی شخصیت‌ها و تضاد میان خواست‌ها و ترس‌ها محسوب می‌شود.