کلمهی «scoundrel» در زبان فارسی به «آدم شرور»، «حقهباز» یا «نامرد» ترجمه میشود.
این واژه برای توصیف شخصیتی بهکار میرود که رفتاری غیراخلاقی، فریبکارانه یا نادرست دارد و معمولاً به دیگران آسیب میرساند. «Scoundrel» بار معنایی منفی بسیار قوی دارد و نشاندهندهی فقدان وجدان اخلاقی، صداقت و شرافت در فرد است.
افراد scoundrel اغلب با حیله، نیرنگ یا سوءاستفاده از اعتماد دیگران، اهداف خود را دنبال میکنند. این ویژگی میتواند در زندگی شخصی، اجتماعی یا حتی حرفهای ظاهر شود و باعث آسیبهای جدی به دیگران شود. به همین دلیل، این واژه بیشتر در متون ادبی، داستانها، فیلمها و گاهی در مکالمات روزمره برای بیان شدیدترین نوع فریب و خیانت به کار میرود.
از منظر فرهنگی، شخصیتهای scoundrel معمولاً نقش منفی و ضدقهرمانی دارند. در ادبیات کلاسیک و داستانهای عامهپسند، این افراد باعث ایجاد تعارض و کشمکش میشوند و حضورشان به داستان عمق و هیجان میبخشد. با این حال، در برخی روایتها، شخصیت scoundrel میتواند جذابیت خاصی هم داشته باشد، چرا که رفتار فریبکارانه و بیاخلاقی او با زیرکی و هوش همراه است و مخاطب را درگیر میکند.
در زبان محاوره، استفاده از واژهی scoundrel میتواند هم بهصورت شوخطبعانه و هم بهصورت انتقادی باشد. برای مثال، کسی ممکن است دوست صمیمی خود را با لحنی بازیگوشانه «scoundrel» خطاب کند، بدون آنکه منظور واقعی آسیبرساندن داشته باشد. این کاربرد نشاندهنده انعطاف واژه در بافتهای غیررسمی است، هرچند بار منفی اصلی آن همچنان حفظ میشود.
«scoundrel» صفتی است که رفتارهای فریبکارانه، شرارت و عدم وجدان اخلاقی را در فرد نشان میدهد. شناخت این ویژگیها در انسانها و ادبیات به ما کمک میکند تا تفاوت میان رفتارهای اخلاقی و غیراخلاقی را بهتر درک کنیم و همزمان تصویر روشنی از شخصیتهای منفی در داستانها و زندگی واقعی داشته باشیم.
از آنجا که فستدیکشنری به عنوان مرجعی معتبر توسط دانشگاهها و دانشجویان استفاده میشود، برای رفرنس به این صفحه میتوانید از روشهای ارجاع زیر استفاده کنید.
شیوهی رفرنسدهی:
معنی لغت «scoundrel» در فستدیکشنری. مشاهده در تاریخ ۲۱ شهریور ۱۴۰۴، از https://fastdic.com/word/scoundrel