آخرین به‌روزرسانی:
Reprobate
ˈreprəbeɪt
ˈreprəbeɪt
معنی reprobate | جمله با reprobate
noun
verb - transitive
adjective
مردود، فاسد، بد‌اخلاق، هرزه، محرومیت
تبلیغات (تبلیغات را حذف کنید)
They reprobated the playing of music in the church.
آنان با نواختن موسیقی در کلیسا سخت مخالف بودند.
مترادف و متضاد reprobate
-
adjective shamelessSynonyms:bad immoral wicked improper rude corrupt foul vile unprincipled lewd degenerate incorrigible wanton sinful
ارجاع به لغت reprobate
از آن‌جا که فست‌دیکشنری به عنوان مرجعی معتبر توسط دانشگاه‌ها و دانشجویان استفاده می‌شود، برای رفرنس به این صفحه می‌توانید از روش‌های ارجاع زیر استفاده کنید.
شیوه‌ی رفرنس‌دهی:
کپی
معنی لغت «reprobate» در فست‌دیکشنری. مشاهده در تاریخ ۱۲ مرداد ۱۴۰۴، از https://fastdic.com/word/reprobate
لغات نزدیک reprobate
- - reproacher
- - reproachful
- - reprobate
- - reprobation
- - reprobatory