Unambiguous

کلمه‌ی «unambiguous» در زبان فارسی به «غیرمبهم»، «شفاف» یا «بی‌ابهام» ترجمه می‌شود.

این واژه برای توصیف چیزی به کار می‌رود که روشن، واضح و قابل فهم است و هیچ جای شک و تردیدی در معنا، هدف یا تفسیر آن باقی نمی‌گذارد. «Unambiguous» معمولاً بار معنایی مثبت دارد و نشان‌دهنده‌ی دقت، وضوح و صراحت در بیان، دستورالعمل یا اطلاعات است.

در مکالمات روزمره و نوشتار، «unambiguous» برای بیان شفافیت و جلوگیری از سوءتفاهم کاربرد دارد. برای مثال، جمله‌ی Her instructions were unambiguous, so everyone knew exactly what to do یعنی «دستورالعمل‌های او کاملاً شفاف بود، بنابراین همه دقیقاً می‌دانستند چه باید بکنند». این کاربرد نشان می‌دهد که وضوح و صراحت در ارتباطات، نقش مهمی در کارایی و کاهش خطا دارد.

در محیط‌های حرفه‌ای و علمی، «unambiguous» اهمیت ویژه‌ای دارد، زیرا داده‌ها، نتایج تحقیقات و تحلیل‌ها باید به گونه‌ای ارائه شوند که هیچ تفسیر دوگانه یا ابهامی در آن‌ها وجود نداشته باشد. استفاده از این واژه در این حوزه‌ها نشان‌دهنده‌ی دقت، صحت و قابلیت اعتماد اطلاعات است و باعث می‌شود تصمیم‌گیری‌ها و اقدامات مبتنی بر اطلاعات دقیق و روشن انجام شوند.

در حقوق و قراردادها، «unambiguous» برای تأکید بر روشن بودن شرایط، الزامات و تعهدات طرفین به کار می‌رود. متون قانونی و قراردادی معمولاً باید «unambiguous» باشند تا اختلاف و سوءتفاهم کاهش یابد و تفسیر واحدی از مفاد متن حاصل شود. این کاربرد نشان می‌دهد که شفافیت و دقت در بیان الزامات، پایه‌ی عدالت و هماهنگی اجتماعی است.

«unambiguous» فراتر از یک صفت ساده، یادآور اهمیت وضوح و شفافیت در ارتباطات، تصمیم‌گیری و بیان اطلاعات است. این واژه نشان می‌دهد که بی‌ابهام بودن، کلید درک صحیح، کاهش اشتباه و افزایش اعتماد میان افراد و سازمان‌هاست. «Unambiguous» نمادی از دقت، صداقت و توانایی انتقال روشن مفاهیم است که در زندگی شخصی، حرفه‌ای و اجتماعی کاربرد گسترده دارد.