Woozy

کلمه‌ی woozy در زبان فارسی به «گیج»، «منگ» یا «سرگیجه‌دار» ترجمه می‌شود.

این واژه برای توصیف حالتی به کار می‌رود که فرد احساس می‌کند تعادل خود را از دست داده، ذهنش تار و نامتمرکز شده یا بدنش سبک و ناپایدار است. حالت woozy معمولاً نشانه‌ای موقتی از خستگی، کمبود خواب، افت فشار خون، یا قرار گرفتن در شرایط فیزیکی خاص مانند گرمای شدید یا کمبود اکسیژن است. این واژه بیشتر در موقعیت‌های غیررسمی و روزمره به کار می‌رود و نسبت به واژه‌هایی مانند dizzy یا lightheaded لحنی محاوره‌ای‌تر و احساسی‌تر دارد.

در متون توصیفی، حالت woozy می‌تواند بیانگر نوعی ناپایداری ذهنی یا عاطفی نیز باشد. به عنوان مثال، در رمان‌ها یا فیلم‌ها، وقتی شخصیت اصلی دچار شوک عاطفی یا تجربه‌ای غیرمنتظره می‌شود، نویسنده از این واژه استفاده می‌کند تا حالتی از بی‌تعادلی ذهنی را نشان دهد. از این نظر، woozy فقط مربوط به احساس جسمی نیست، بلکه می‌تواند نمایانگر نوعی آشفتگی درونی و گذرا نیز باشد.

در علم پزشکی، حالت woozy ممکن است با عواملی مانند کم‌آبی بدن، مصرف داروهای خاص، افت قند خون یا تغییر ناگهانی در وضعیت بدن (مثلاً بلند شدن سریع از حالت نشسته یا خوابیده) ارتباط داشته باشد. پزشکان در چنین شرایطی از بیمار درباره‌ی مدت زمان و شدت این حالت پرس‌وجو می‌کنند تا دلیل دقیق آن مشخص شود. با وجود آن‌که woozy معمولاً موقتی است، در صورت تکرار مداوم می‌تواند نشانه‌ای از اختلال در گردش خون یا سیستم عصبی باشد.

از نظر زبان‌شناختی، ریشه‌ی واژه‌ی woozy به اواخر قرن نوزدهم میلادی برمی‌گردد و احتمالاً از واژه‌ی woose (به معنای نرمی یا ضعف) گرفته شده است. این واژه بار عاطفی خاصی دارد و شنونده بلافاصله احساسی از سبکی یا بی‌ثباتی را درک می‌کند. به همین دلیل در زبان انگلیسی، گاه در توصیف حالات ذهنی شاعرانه یا سورئال نیز استفاده می‌شود.

در زندگی روزمره، مردم از این واژه برای بیان تجربه‌های کوتاه و ناخوشایند استفاده می‌کنند؛ مثلاً پس از برخاستن ناگهانی از صندلی، یا هنگام بیماری و تب. حتی در مکالمات دوستانه، ممکن است کسی بگوید “I feel a bit woozy” تا به‌طور مؤدبانه و غیرپزشکی بیان کند که حالش کاملاً خوب نیست. woozy واژه‌ای است که میان زبان علمی و گفت‌وگوی روزمره پلی طبیعی ایجاد می‌کند.