Strategic

کلمه‌ی «Strategic» در زبان فارسی به «استراتژیک» یا «راهبردی» ترجمه می‌شود.

واژه‌ی «strategic» به چیزی اشاره دارد که مربوط به برنامه‌ریزی بلندمدت و تعیین اهداف کلان برای رسیدن به موفقیت در یک حوزه خاص است. این صفت معمولاً در زمینه‌های مدیریتی، کسب‌وکار، نظامی، و حتی زندگی شخصی به‌کار می‌رود تا تصمیمات یا اقدامات کلیدی و حساب‌شده‌ای را توصیف کند که تأثیر قابل‌توجهی بر آینده دارند. به عبارتی، چیزی که «استراتژیک» است، برنامه‌ای مدون و دقیق برای دستیابی به هدف‌های مهم و پیچیده دارد.

در محیط کسب‌وکار، تصمیمات استراتژیک شامل تعیین مسیر کلی سازمان، تخصیص منابع، انتخاب بازارهای هدف و ایجاد مزیت رقابتی می‌شود. این تصمیمات معمولاً توسط مدیران ارشد اتخاذ شده و بر عملکرد بلندمدت شرکت تأثیرگذار هستند. به همین دلیل، برنامه‌ریزی استراتژیک بخش اساسی مدیریت موفقیت‌آمیز هر سازمان به شمار می‌آید.

در حوزه نظامی نیز، «استراتژیک» به برنامه‌ریزی و اجرای طرح‌های کلان برای مدیریت جنگ یا دفاع اشاره دارد. استراتژی نظامی شامل تصمیمات مهم درباره چگونگی استفاده از نیروها، منابع، و موقعیت جغرافیایی برای رسیدن به اهداف جنگی است. این مفهوم بعدها به حوزه‌های دیگر نیز تسری یافته و به‌عنوان نمادی از تفکر برنامه‌ریزی شده و هدفمند شناخته می‌شود.

از نظر مفهومی، «استراتژیک» بودن یعنی نگاه کردن به مسائل فراتر از مشکلات فوری و تمرکز بر نتایج بلندمدت. این ویژگی موجب می‌شود که تصمیمات و اقدامات به گونه‌ای طراحی شوند که بیشترین تاثیر مثبت و ماندگار را داشته باشند. این نوع تفکر در هر زمینه‌ای که نیاز به پیش‌بینی و برنامه‌ریزی دارد، بسیار ارزشمند است.

در زندگی روزمره نیز افراد می‌توانند رویکردی استراتژیک در مدیریت زمان، منابع مالی، یا اهداف شخصی خود اتخاذ کنند. برنامه‌ریزی استراتژیک به آن‌ها کمک می‌کند تا با دیدی کلان و هدفمند، مسیر رشد و موفقیت خود را بهتر ترسیم کنند و از فرصت‌ها به شکلی هوشمندانه بهره ببرند.