Former

کلمه‌ی «former» در زبان فارسی به «سابق» یا «پیشین» ترجمه می‌شود.

واژه‌ی «former» برای اشاره به چیزی یا کسی که در گذشته دارای جایگاه، وضعیت یا نقش مشخصی بوده و اکنون تغییر کرده است، به کار می‌رود. این کلمه معمولاً برای تمایز بین گذشته و حال استفاده می‌شود و کمک می‌کند تا مخاطب تفاوت زمانی یا موقعیتی را به‌روشنی درک کند. برای مثال، جمله‌ی «He is a former president of the company» به معنای «او رئیس سابق شرکت است» نشان می‌دهد که فرد در گذشته این سمت را داشته، اما اکنون دیگر در این جایگاه نیست.

از نظر زبانی، «former» یک صفت است و معمولاً قبل از اسم می‌آید تا نقش گذشته یا پیشین را به آن نسبت دهد. این کاربرد به ایجاد وضوح زمانی در گفتار و نوشتار کمک می‌کند و امکان بیان مقایسه‌ای میان گذشته و حال را فراهم می‌آورد. همچنین، این صفت در متون رسمی و غیررسمی کاربرد دارد، اما در مکالمات روزمره و محاوره‌ای اغلب به‌صورت خلاصه‌تر و با استفاده از واژه‌های مشابه مثل «ex» بیان می‌شود.

کاربرد «former» تنها محدود به افراد نیست و می‌تواند به مکان‌ها، موقعیت‌ها، عادات یا شرایط نیز اشاره داشته باشد. برای مثال، عبارت «the former capital of the country» به معنای «پایتخت سابق کشور» است و بیانگر تغییر مکانی و تاریخی می‌باشد. همچنین در زمینه‌های حرفه‌ای یا آموزشی، «former» می‌تواند برای توصیف سمت‌ها، مدارک یا جایگاه‌های قبلی استفاده شود و نشان دهد که وضعیت فرد یا موضوع در زمان گذشته متفاوت بوده است.

از نظر سبکی، «former» بار رسمی و جدی دارد و در متون تحلیلی، تاریخی، حقوقی و مدیریتی بسیار دیده می‌شود. در حالی که معادل‌های محاوره‌ای مانند «ex» کوتاه و غیررسمی هستند، «former» به متن یا گفتار رسمیت و وضوح بیشتری می‌بخشد و تأکید می‌کند که تغییر موقعیت یا وضعیت به‌طور مشخص و واقعی رخ داده است. این ویژگی باعث شده که «former» در گزارش‌ها، مقالات و اخبار به‌طور گسترده مورد استفاده قرار گیرد.

از منظر فرهنگی و ارتباطی، «former» ابزاری برای بیان تجربه‌ها و سوابق افراد و سازمان‌ها است. این کلمه کمک می‌کند تا تاریخچه، تغییرات و مسیر تحول یک فرد یا نهاد به‌روشنی برای مخاطب نمایش داده شود. به همین دلیل، «former» نه‌تنها اطلاعات زمانی منتقل می‌کند، بلکه نقش مهمی در شفاف‌سازی و ایجاد زمینه‌ی درک بهتر وقایع و موقعیت‌ها ایفا می‌کند.