Recoil

معنی‌ها و نمونه‌جمله‌ها

• verb - intransitive
  عقب رفتن، پس رفتن، خود را عقب کشیدن
  • - The sound of the gunshot made her recoil in fear.
  • - صدای شلیک گلوله او را از ترس عقب کشید.

  • - The dog recoiled when the owner raised his hand in anger.
  • - وقتی صاحب سگ با عصبانیت دستش را بلند کرد، سگ عقب رفت.

  • - Our troops recoiled before the savage attack of the enemy.
  • - سربازان ما در مقابل حمله‌ی وحشیانه‌ی دشمن عقب‌نشینی کردند.

  • - He recoiled under the heavy fist blows.
  • - زیر ضربات شدید مشت عقب رانده شد.
• verb - intransitive
  عقب‌نشینی کردن، نپذیرفتن، رد کردن (نظر و ایده و غیره)
  • - He recoiled from the idea of joining a cult.
  • - او نظر پیوستن به یک فرقه را نپذیرفت.

  • - She recoiled at the thought of eating raw fish.
  • - او از فکر خوردن ماهی خام عقب‌نشینی کرد.
• verb - intransitive
  به جای خود برگشتن، پس جهیدن (فنر و غیره)
  • - The spring recoiled and hit the guest in the face.
  • - فنر پس جهید و به‌صورت مهمان خورد.

  • - The muscle has the ability to recoil.
  • - عضله توانایی به جای خود برگشتن را دارد.
• verb - intransitive
  لگد انداختن (تفنگ)
  • - The rifle recoiled and threw the boy to the ground.
  • - تفنگ لگد انداخت و پسر را بر زمین افکند.